vanmorgen rond half negen vertrokken vanuit IquiQue, na wederom een slecht ontbijtje. Maar fijn dat we dit slechte hotel konden verlaten. Geen beetje frisse lucht en dat met drie man op een veels te klein kamertje. Na een km of 50 eerst even een oude fabriek van salpèter bezocht wat tot een Unesco beaaarde schoonheid moet blijven bestaan. Een oud spookdorpje met vele oude machines en hospitaal, kerk, school en theater.. Daarna de tanks volgegoten en de weg naar Arica genomen. Nog nimmer zoveel zand gezien maar schiitterend zonder enkel groen en alleen maar bergen, vlaktes en heel mooi bochtenwerk. Zo´n ruim 200 km door deze woestijn gereden met enkele stops om te eten drinken film en foto´s te maken. ij de laatste stop na door een winderig, zelfs stormachtige woestijn te rijden kwamen er militairen in een echt eHummer even stoppen. Natuurlijk daar ook even een blik ingeworpen en wat foto´s gemaakt. In Arica eerst naar de grote heuvel die over de stad waakt om van hieruit een schitterende blik op de stad strand en achtergrond te krijgen. Het hotel ziet er ditmaal stukken beter uit en dus net eindelijk weer eens een lekker warme douche genomen om lekker fris hier dit berichtje te schrijven in een internet cafeke.Rond 20.00 uur met zijn allen uit eten gegaan naar een goed restaurantje. helaas was het nog gesloten maar na het zien van de drukte voor de deur gingen de obers aan de slag om ons toch te bedienen. Al vlug liep het hele restaurant dan ook vol. Zelf hier een heerlijk steak ´Lomo Chorizio´ genomen van 400 gr. wat op mijn bord bijna het dubbele was. Nadien ergens nog een bakje koffie genomen, alhoewel je dit geen koffie kon noemen maar ja een nescafeeke gaat er ook wel in. Ook hier geen zin in om nog verder het nachtleven in te duiken dus op een mooie tijd het bedje opgezocht