iets later dan verwacht vertrokken daar Rene zich had verslapen.Ook voor de eerste keer was de lucht bewolkt maar de temperatuuur zeker niet minder als de andere dagen. Na zo´n 20 km kwamen we bij de Chileense - Peruaanse grens aan. Hier moesten de formaliteiten geregeld worden wat zeker zo´n 4 uur in beslag nam met tal van stempels en papierwerk. Uitvoeren en invoeren van motoren schijnt dus niet zo eenvoudig hier te zijn. Gelukkig konden we ons vermaken met wat eten en drinken ( heerlijk broodje Lomo) en werd de klok 2 uur teruggedraid zodat het al met al niet zo lang leek. Hier kwam gelukkig ook de zon weer aan een strakbluwe lucht te hangen zodat het snel echt warm werd op de betonnen bakn van de grensovergang. Toch reden we pas zo tegen 12 uur richting Tacna wat ong. 40 km verder lag. Ook hier moesten de motoren in quarantaine om alle gegevens te controleren vwb invoeren in Peru. Hier Konden we wel onze lunch nuttigen op een hoekje van de straat met een heerlijk pasta. Maar na een paar uur hier zitten wachten werd het toch wel wat vervelend. En de tijd begon te dringen want we moesten nog een goede 150 km rijden. Toch was het een goede weg zodat het lekker opschoot. Het leek alsof we af en toe over de top van de wereld reden met wederom schitterende uitzichten en zeker toen de zon langzaam begon weg te zakken kwamen de schitterende kleuren van het zand naar voren. Zo net tegen het donker worden reden we Moqueque binnen. Klein stadje maar het was er ontzettend druk op straat. Er blek een feest van ?? zoveel jaar stad te zijn en iedereen was daarvoor uitgelopen. Met een klein omweggetje toch het hotel gevonden alwaar we dus toch gelukkig op tijd konden inchecken. Na een frisse douche met zijn allen naar de plaatselijke chinees gegaan , alwaar ik niet mijn normale nummer 74 op de menukaart zag staan. Dus de tafel maar volgegooid met allerlei gerechten en daarvan gepkat wat eenieder lekker vond. In de stad was het gezellig druk met overal wel muziek en folklore. Met Fer, Michel, Maarten en Geert naar een beetje rockcafe gegaan om eens van de plaatselijk specialiteit PISCO te proeven. Een sterk drankje a la Grappa dus eentje is genoeg. Rond 12 en nog een paar pilsjes naar het hotel gelopen en het zag er naar uit dat ook op straat alle feesten ten einde waren. Dus ook maar direct het bed opezocht